بی تو چنان محالم

               که امواج بخواهند

               راهشان را به ساحل گم کنند

               و باران نداند

               که اهل کجا ست

 ...............................................

    عطر تو

               فاتح امپراتوری گل هاست

               و تو با تاجی از پروانه بر سر

               بر جهانم پادشاهی می کنی

 ........................................

    و بی فانوس چشمانت

               شب

               چه بزرگ ست

               برای ترس هایم

               و چه کوچک

               برای تنهائی من !

 ..........................................

 دنیا 

               آنقدر هم که فکر می کردم

               واقعا بزرگ نیست

               نمی دانستم

               در لمس کوچک دست هایت

               جا می شود

 ...................................

   خیال معصومت

             دست نوازشگر باران ست

             که مقیاسُ شمارش

             هرگز نمی داند

 .........................................................

پای تو که در میان باشد
فصلها به هم میریزند
پاییز
آتشکده ای می شود 
که به هزار رنگ تو می رقصد
برگها 
در تعادل درخت و جاذبه ات 
گیر می کنند
ومن
نشئه دار موهات 
که باد و عود را

در برگریزان پیاده روهای این شهر
  به هم می بافی...

...............................

مِهر تو فصلی نیست ؛

که گاهی " گُل " کند

گاهی نه....!

مِهرت جاودانه است در قلبم..

....................................

  من همیشه در خواب

               تو را می بینم

               گاهی تو هم

               سری به بیداری ام بزن