در کشاکش بی پایان با معانی

            این واژه های فرسوده

               دیگر توان شرحِ تو را ندارند

            با تو باید

               مثل باران حرف زد

            و تا مغز استخوان عشق

               تو را نم کشید

            از خاک من

               صدای پای عطر تو می آید

 ...............................................

   شعر من

            قطار انتظارات عاشقانه ای ست

               که احساسم آن را

            با نخ روزهای زندگی

               به دنبال من می کشد

            قطاری روی ریل یاسمن ها

               که نجوای ساکت اش

            دورترین رؤیا را به تماشا می دواند

               قطاری که با سوت باران

            در ایستگاه گل های سرخ

               مرا در تو پیاده می کند

 .............................

تو آن پیامبری

که معجزه نمی خواهد

کافیست اولین دکمه ی پیرهن ات باز شود

تنت

داغ ترین برف دنیاست!

 ....................

دریا برای مرغابی تفریحی بیش نیست،

اما برای ماهی زندگی‌ست...

برای کسی که دوستت دارد

زندگی باش نه تفریح!!

.....................