کوچ کن مرد مسافر، بغضهایت مال من

هستی من مال تو، فکر و هوایت مال من

جای تو اینجا نبود ای ماهتاب هر غزل

بگذر از من! گزیه کردن ها برایت مال من

خاطرت میدانم آزردم ، و این تاوانم است

خیره ماندن بر مسیر رد پایت مال من

خاطرت می آید آن شب را که میگفتی به ناز

"چشم مستم مال تو، این شعرهایت مال من"؟

این غزل هم مثل سابق بیت هایش مال تو

آه و تنهایی و شکوه بر خدایت مال من

...................................