قضاوت نکنید..

یکی از معضلات موج روشنفکری و همه چیز دانی در جامعه ما این است که مدتیست مد شده است که : قضاوت نکنید..

برای رویارویی صادقانه با این پدیده رفتاری و ذهنی کافیست تنها یک روز و یا نصف روز بخواهید که در مورد هیچ چیز و هیچ کس قضاوت نکنید.امتحانش مجانیست.

اما واقعیت امر اینست که انسان ناگزیر از قضاوت است.

انسان بدون قضاوت نمی تواند از قوه تحلیل ، تشخیص، فرضیه سازی و نتیجه گیری ،انتخاب و تصمیم گیری بهره ببرد.

اما نکته اینجاست که ما وقتی در مورد چیزی داریم قضاوت می کنیم بر پایه و اصول و مبنای چه چیزی قضاوت می کنیم؟.

حدس و گمان و حس ششم ؟

عصبانیت و خشم ؟

تصورات ذهنی که نامش را می گذاریم تیزی ؟

و یا نه ما بر مبنای علم ،واقعیت و استدلال منطقی بدون احساسات و هیجانات قضاوت می کنیم؟

انسان در ارتباطات و تمام زمینه های زندگی نیاز به قضاوت دارد اما این قضاوت نباید از ذهنی بیمار ، خرافی ، غیر واقع بین ، هیجانی ، پارانوئید ، مانیا و یا خودشیفته بیرون تراود.

شما وقتی که دارای نارحتی ریوی هستید پیش متخصص ریه می روید او با کنار هم قرار دادن علائم ناراحتی و شرح حال شما دست به تشخیص می زند.این تشخیص دقیقا همان قضاوت است اما بر اساس علم و واقعیت.

قضاوت سالم باید برمبنای ترازوی دقیق واقعیت ، علم و معصومیت باشد در غیر اینصورت محلی از اعراب ندارد و یک پدیده رفتاری مخرب و بسیار مضر اجتماعی و روانی است