انتها و نهایت سرزمین و دنیای خیالی که ارمانگرایان در تاریخ ساخته اند  :

با کمی‌ سرچ در اینترنت میتوانید به مواردی بر بخورید که حتی اروپا ای‌ها از به قتل رسیدن کسان خود که به عنوان توریست به کره شمالی رفته بودند ،کامنت هایی نوشته اند.

صنعت توریسم اگر در همه کشور‌های دنیا به عنوان منبع درامدی محسوب میشود که با سرمایه گذاری شرایط فوق‌العاده بهتری در اخیتار توریست‌ها قرار میدهند ، در قلعه حیوانات کیم جونگ اول ، از توریست‌ها استفاده ابزاری جهت تثبیت نظام  استفاده میشود تا به مردم کره شمالی بقبولانند که همه مردم دنیا عاشق رهبر فرزانه کره شمالی هستند و قلعه حیوانات اعتبار زیادی در دنیا بین مردم دارد ،توریست‌ها به این شکل در خدمت ایدئولژی کمونیستی قرار میگیرند و با نمایش آنان در تلویزیون‌ها وانمود میکنند که دنیا در برابر بزرگی‌  به احترام تعظیم می‌کند.

تنها خطر بیداری ساکنین قلعه حیوانات به دلیل ندانستن زبان بیگانه ،از طریق دوستان و فامیل هایی هست که در چین و کره جنوبی وجپن و .. زندگی‌ میکنند و آنان را مورد حمایت مالی خود قرار میدهند و یا آن دسته از افرادی که موفق به فرار از قلعه حیوانات شده و به طروق مختف با نظام حاکم در قلعه مبارزه میکنند، که اعدام ۴،۵ میلیون مبارز هم از نتایج آن بیداری‌ها بوده است.

کره شمالی قلعه حیوانات

ساکنین قلعه وظائف از پیش تعیین شده‌ای دارند که تقریبا برای همه مردم یکسان و قاطع اعمال میشود ،این وظایف روزنه در روز‌های مراسم ملی‌ و تجلیل از رهبر فرزانه نبود ،ساعت ۶ صبح مانند پادگان با صدای شیپور‌های مخصوص از خواب بر خواسته ، شروع به کار میکنند ۸ ساعت کار ، ۸ ساعت مطالعه کتاب‌های کیم ایل سونگ،۸ ساعت خواب،ازدواج با تایید مقامات امنیتی صورت می‌گیرد ،محل سکونت غیر قابل تغییر نیست مگر با دریافت اجازه مخصوص ، به مردم فیلم‌های ۱۰۰ سال پیش اروپا در زمان‌های پس از جنگ و ویران شده را نشان داده و مردم تصور میکنند همه دنیا ویران هست و فقط کره شمالی مرفه‌ترین و پیشرفته‌ترین کشور دنیا با عزت هسته‌ای .

بزرگترین زندان دنیا ،امنیتی‌ترین نظام دنیا با رکورد دار اعدام در تاریخ ،بیش از ۴،۵ تا ۵ میلیون نفر که در راه رهبر فرزانه قربانی شدند ،کشوری که حتی یک تلفن زدن یا سفر به شهر دیگر در داخل کشور ! میتواند ، حکم اعدام به همراه داشته باشد.

کشوری که در آن به جز اطاعت کورکورانه و پرستش رهبر همه چیز ممنوع هست

کشوری که دچار قحطی مزمن و سؤ تغذیه است و مردم علف های خود رو را برای زنده ماندن میخورند.

زمانی‌که در سال‌های اواخر ۹۰ ،در اروپا جنون گاوی موجب کشتار گاو‌های بیمار و مظنون شد ،رهبرانخردمند کره شمالی التماس میکردند که آن گوشت‌ها را نابود نکنید به مردم ما که در حال مرگ از گرسنگی هستند هدیه کنید که حداقل مرگشان به تاخیر بیفتد .

در اوایل سال‌های ۲۰۰۰ ،خانم خبر نگار آمریکای اجازه یافت تا تحت نظر نیرو‌های امنیتی و به شکلی‌ کاملا کنترل شده دست آورد های درخشان و عزت هسته‌ای و انقلابی کره شمالی تحت رهبری کیم ایل جونگ را با تهیه گزارش مثبتی به جهانیان ارائه کند.

خانم گزارشگر با شگفتی گزارش میداد که در خیابان و معابر با هیچ بیمار و سالمندی بر خورد نکرده است،و اینطور توجیه شده بود یا گمان کرده بود که سالمندان در خانه سالمندان در خارج از شهر قرار دارند ،کدام خانه سالمندان، کجا هستند ؟و بدینترتیب یکی‌ از چندش آورین‌ترین و مشمز کننده‌ترین حقایق تلخ جامعه فلک زده  کره شمالی برای مدتی‌ پنهان می‌ماند .

همراه با رویداد شوم انقلاب کمونیستی در کره شمالی شرایط اسفبار  و نابود شدن سیستم تولیدی کشاورزی ، کشور دچار قحطی مزمن شد و مردم برای سیر کردن خود به آدم خواری روی آوردند و پس از آن کانیبالیسموس از سنت‌های پسندیده و رایج کره شمالی ،همچون کشور‌های کمونیستی دیگر مانند چین و شوروی سابق شد.

در کره شمالی نه تنها ربودن کودکان در خیابان ها ، بلکه حتی سرقت جنین یا کودکی از زنان زندانی که با تجاوز آبستن شده است تا فرزندش توسط ماموران خورده شود هم رایج هست.

اما فجایع به همین جا ختم نمیشود و افتخارات درخشانتری نیز وجود دارند.

از سنت‌های پسندیده دیگر خوردن سالمندان و یا بیماران توسط اعضای دیگر خانواده است، به همین دلیل بود که خانم گزارشگر پیر ندیده بود ، حتی در تیزر های تبلیغاتی کره شمالی هم پیر و سالمند دیده نمیشود ،تنها پیران جامعه رهبران فرزانه و هیٔت حاکمه و وباستگسنشان و عده‌ای بسیار معدود که وابستگانی در چین ، کره جنوبی یا ژاپن دارند که آنان را مورد حمایت مالی قرار میدهند ،تنها این افراد میتواند یک زندگی‌ حداقل انسانی‌ داشته باشند و این افراد چناچه مرده خود را اخلاقی‌ و سالم به خاک سپارند در گورستان همیشه افراد گرسنه در کمین هستند که همان شب نبش قبر کرده گوشت تازه میل کنند.

وحشتناک تر از همه آن است که چناچه فردی ،دوستان خود و یا فامیل خود را به مهمانی صرف غذا دعوت کند ،همه می‌دانند که یکی‌ از آنان کشته خواهد شد تا دیگران بخورند ،اما با پذیرفتن این ریسک به مهمانی میروند .

در بیمارستان‌ها وضع خورد و خوراک از همه جا بهتر است و بساط سور و سات کارکنان و دکتر‌ها همیشه به برکت بیمارانی که از زیر عمل جان سالم به در نمیبرند یا به دلایل دیگر میمیرند ، فراهم هست.

اگر رفقای چریک‌های فدائی که آفتاب عمر‌شان دیگر لب بوم است و ، علاقه زیادی به کره شمالی و نقلاب کبیرشان دارند میتوانند با فداکاری خودشان را به کره شمالی رسانده و با اینکه گوشتشان تلخ که بود حالا پیر هم شده ، خود رابه صورت طعمه در اختیار خلق قهرمان قرار دهند

در کلّ کره شمالی یک سیستم مخوف برده داری جسمی‌ ، روحی و فکری است . کشوری که در آنجا حتی جرات اندیشیدن در خلوت خود را ندارند و کسانی‌ که آن از سوئ مرز‌ها خبری بیاورند و سیستم و افتخارات آنرا به هر شکلی‌ زیر سوال ببرند فورا اعدام انقلابی خواهد شد ،اختناق در آن کشور چنان سنگینی‌ می‌کند که حتی نفس کشیدن هم باید با اجازه سیستم باشد.

همه مردم، همه جا تحت نظر هستند. در آن کشور حتی خوردن بیش از جیره تعین شده یا تقاضای غذای بیشتر جرم سنگینی‌ هست ، همه چیز را رئیس بزرگ تعین می‌کند ،میزان و نوع غذا ،پوشاک ،فرزند ، حتی رفتن و مسافرت های کوتاه در داخل کشور باید با اجازه پلیس انجام پذیرد.

این مقررات حتی شامل حال توریست‌ها هم میشود ، معدود جهانگردان ماجراجو که به هر دلیلی‌ قصد سفر به کره شمالی را دارند باید مو به مو دقیقا مطابق برنامه از پیش تعین شده حکومت  که برای آژانس‌های مسافرتی تدوین شده رفتار کنند .بردن هر گونه موبیل ، لپ‌تاپ ، هر گونه وسایل ارتباطی‌ یا الکترونیکی‌ ، دوربین تا حداکثر لنز ۱۵۰ میلیمتر آن هم فقط در محدوده مکان‌های تعین شده و تحت نظر ماموران امنیتی ،ارتباط با مردم کره شمالی ممنوع ، هر چند که طوری طور برنامه ریزی میشود که به هیچ وجه امکان آن نیست ،ادا احترام و تعظیم به مجسمه رهبر در حالیکه رفتار مو به مو زیر نظر هست ،کوچکترین خنده ، پرسش ،و یا حرکت غیر برنامه ریزی شده ، که نشان از حتی کم احترامی به رهبر کبیر داشته باشد جرم سنگینی‌ تلقی‌ میشود ، این جزئیات به همین شکل در راهنمایی مسافرتی آژانس های مسافرتی است که بنا دارند توریست‌ها را به بهشت کره شمالی انقلابی ببرند ،در حقیقت این توریست‌ها هم برای همان مدت کوتاه به اسارت سیستم در آمده و باید همان گونه برده وار رفتار کنند که مردم آنجا ! و دنیا یک قلعه هیونانت هست.

تمام این ملاحظات از آن جهت صورت می‌گیرد که مردم آنجا با نحوه زندگی‌ انسانی‌ آشنا نشوند ،و تلقینات هیٔت حاکمه را بپذیرند که زندگی‌ یعنی‌ بردگی به حکومت ،و از توریست‌ها هم به این شکل برای اثبات آن سنت‌های پلید و حیوانی انقلابی سؤ استفاده میکنند ،تا مردم به چشم خود ببینیند که دنیا برده این حکومت هست .! حتی غربی‌ها !

آن دسته از افرادی که از موفق به فرار از جهنم کره شمالی شده و به کره جنوبی میرسند ،باید تحت نظر پزشک و روانپزشکان و مدد کاران اجتماعی سال‌ها تحت دارمان قرار گیرند تا زخم های روح و روان خرد شده آنان التیام یابد و نحوه زندگی‌ انسانی‌ را بیاموزند و تلقیات و مغز شویی سیستم رهبر فرزانه را فراموش کنند.

شیون ،گریه و بی‌تابی افراد به سبب مرگ رهبر کره شمالی یک وظیفه ملی‌ است که اگر کسی‌ شیون نکرد به اردوگاه‌های باز آموزی فرستاده میشود بلکه بیشتر نشان از استیصال روحی و روانی‌ و وحشت آنان از زندگی‌ بدون "بردار بزرگ "حکایت دارد ، هر چند که تمام کسانی‌ که به عنوان " مردم " کره شمالی‌ در رسانه‌‌ها میبینیم وابستگان حکومته هستند و تا به حال هیچ عکس و گزارشی از زندگی‌ عادی مردم و مردم آنجا به شکل رسمی‌ منتشر نشده تعداد اندک کلیپ‌های ویدئویی که توریست‌ها از مردم فقیر در این طرف و آن طرف گرفته اند گویای فاجعه بزرگ انسانی‌ درون قلعه حیوانات است ،جایی‌ که حتی سفرای و کارکنان خارجی‌ پس از مدتی‌ سکونت در آن کشور به بیماری‌های روحی و روانی‌ دچار میشوند.

یک مقایسه بین کشور‌های کره جنوبی و شمالی نتایج فاجعهرا به خوبی‌ نشان میدهد ، کره شمالی با در آمد ناخالص ملی‌ ۲۶ میلیارد دلار ، کره جنوبی ۱۶۰۰ میلیارد دلار!

تنها روزانه امید برای نجات، کیم جون اون رهبر کم سنّ و سال کره شمالی است که رفتاری متفاوت با پدر خود دارد، آیا او ناجی ملت در بند خواهد شد؟ هر چند که او بی‌تجربه است و قدرت دست هیٔت حاکمه است ،سال‌ها بعد بتواند با حذف تدریجی‌ اعضای هیٔت حاکمه سیستم را تغییر دهد اما این احتمال هم هست که جانش را در این راه از دست دهد .