با من حرف بزن بانو. برای من یه تکیه گاهی

با من حرف بزن بانو. برای من یه تکیه گاهی

من هر زمان که سکوت مى کنم در واقع دارم از تو حرف مى زنم
با من حرف بزن بانو. برای من یه تکیه گاهی

با من حرف بزن بانو. برای من یه تکیه گاهی

من هر زمان که سکوت مى کنم در واقع دارم از تو حرف مى زنم

هیچ سرزمینی اباد نشده است  مگر زمانی که انسانها در جایگاه درست خود قرار گیرند و بدون ذهن خوانی در ارتهباط با یکدیگر باشند

خوشحالم در سرزمین من هنوز بخشی از اجتماع یعنی مادران ایرانی هر روز تنها به وظایف خود فکر می کنند و با اگاهی بی نظیر ذهنشان مشغول وظایف خود است نه داستانهایی که این روزها به زرو تبلیغات به خورد مردم می خواهند بدهند

در هنگامه سقوط اخلاق و رواج نا جوانمردی هنوز هم زنان ایرانی نجیب ترین و مرد ترین مردان هستند 

مادران ایرانی در غیاب بسیاری از مردان این سرزمین در تلاشی عظیم هستند برای نجات دادن این کشتی به گل نشسته از نا مردانگی ها

شعر زیبای مشیری تقدیم همه مادران و زنان ایرانی :

تاج از فرق فلک برداشتن
جاودان آن تاج بر سر داشتن

در بهشت آرزو ، ره یافتن
هر نفس شهدی به ساغر داشتن

روز در انواع نعمت ها و ناز
شب بتی چون ماه در بر داشتن

صبح از بام جهان چون آفتاب
روی گیتی را منور داشتن

شامگه چون ماهِ رویا آفرین
ناز بر افلاک اختر داشتن

چون صبا در مزرع سبز فلک
بال در بال کبوتر داشتن

حشمت و جاه سلیمانی یافتن
شوکت و فر سکندر داشتن

تا ابد در اوج قدرت زیستن
ملک هستی را مسخر داشتن

بر تو ارزانی که ما را خوش تر است
لذت یک لحظه مادر داشتن !

فریدون مشیری


نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.