نمی دانم این ادعای تغییر دنیا یا تغییر انسانها و احساس وظیفه کردن در خود نسبت به دیگران انهم به این شکل عجبیب و غریب چه بیماری است که نه تنها در ایران بلکه در بسیاری از مردمان دنیا شکل گرفته است.

تلوزیون را که روشن می کنی برای اندکی کاهش استرس انواع برنامه های عجیب و غیب پزشکی و روانشناسی و ازدواج و چه و چه

مدام در حال بمباران فکری مردم است 

شبکه های اجتماعی که خوشحالم که در هیچکدامشان حضور ندارم

بساطی شده است برای انسنهای بی مغز و شکست خورده در زندگی خود که برای دیگران نسخه می پیجند

و کسی نیست بگوید با اینهمهدانش خودت کجای کار هستی

پدر و مادرانی خود خواه متوهم که سعی در درست کردن فرزندی دارند که نمونه هوش و اخلاق و چه و چه باشد

همه چیز هست الا اینکه هر کسی بفهمد

که دنیا محل زندگی است

نه اینگونه داستان ساختن از خود

دنیا  زیستن و سپس مردن است

و لذت در چهار چوبی اخلاقی که 

این اخلاق نیز امروز به وجود نیامده است

هزاران سال است که وجود دارد

اجداد ما هم ازدواج می کردند

رابطه جنسی داشتند 

کار می کردند

مصرف می کردند

غذا می خوردند

بیمار هم می شدند

بشر امروز

به خصوص در سرزمینهایی مانند ایران

ترکیبی ساخته است از حسادت

و تکبر

و انها را در هم امیخته

. مجموه ع ان شده است

این سیه دلی و خود پسندی و نگاه از بالا به سایرین

این شیوه اندیشیدن

در قشر تحصیل کرده بیشتر هم به چشم می خورد

انسانی که خودش فکر نکند و دنیا را نشناسد

و نخواند

و به جملات قصار موجود در تلگرام و فیس بوک و این داستانها بسنده کند

سرنوشتی بهتر از این نخواهد داشت