مهربانم

نازنینم

من دانسته هایی دارم از دنیا

و هزاران برابر آن ندانسته

عین همه ادمها

تو نیز همانند من

همه ماها ادم هایی معمولی هستیم

ولی 

معشوقه ام شاید دانسته هایی باشد که

داری و خودت هم نمی دانی

مثلا

میدانی 

من همیشه یک اندوه بی پایان داشتم

و تو با بودنت همه انرا به یکباره از من دور کردی

 میدانی

من خیلی وقت بودم

ترجیح می دادم فقط تاریکی را ببینم

و تو

همانند خورشید

انچنان نوری داشتی

که چشمانم به دیدن روشنایی عادت کرد

نفسم

میدانی

هیجان در زندگی من

معنایی نداشت

تو همه هیجانات نزیسته ام را

 یکباره به من بخشیدی

میدانی

من دیگر از نگاه و قضاوت ادمیان خسته شده بودم

چون همانند انها

حسود می شدم

کینه ای میشدم

ارزوی تنفر می کردم گاهی

تو با امدنت به زندگی من

بساط همه ای احساس های بد و خسته کننده را جمع کردی

نازنینم

میدانی 

من همیشه می خواستم

اندیشه پویا و پرسشگر داشته باشم

تا قبل از تو

مدعی

 بودن در این کار

ولی خودم بزرگترین شک را به خودم داشتم

با بودنت

پویایی را نه در اندیشه

بلکه در همه ابعاد زندگی ام تجربه کردم

تو فرشته هستی

فرشته نجات

تو زندگی بخش هستی

.

.

 همه اینها را شاید 

زودتر باید می گفتم

تا اینچنین از هم دور نیفتیم

برگرد

که زندگی بدون سایه مهربانی تو بر سرم

سخت ترین کار دنیاست

پا نوشت+++++

دلم تو را میخواهد 
دلم به سوی تو پرواز میکند
مثل کبوتری خسته 
پر شکسته 
به سوی آب  
مثل گلی غمگین
تنها 
که میروید در رؤیا 
و می پیچد 
می پیچد 
می پیچد 
در هاله ا ی ز خون و خاکستر 
آرام و بی هیاهو 
تا مهتاب 
 
دلم تو را میخواهد 
ای بافته ز آب و ز ابریشم 
ای سخت 
تو مثل صخره مرا میشکنی 
من آبم 
تو مثل آبهای گریزانی 
من گردابم 
 
چگونه با تو بگویم که بی تو غمگینم 
حریق سوخته با آب در نمیگیرد 
تو چشمه ی خنکی 
من غروب خونینم 
چگونه بی تو بخندم 
چگونه بی تو بتابم
وقتی تو را نمیبینم 
تو آفتابی و من آفتابگردانم 
نازنینم 
 
دلم تو را میخواهد 
مثل گل و کبوتر 
مثل درخت و آب 
ای آب و ماهتاب من 
ای صبح آفتاب