نازنینم

مهربانم

داشتم با خود به مفهوم قفس فکر می کردم

شاید زمانی اینرا بخوانی

تعجب کنی

ولی به میله های قفس اندیشیدن

تداعی است برای من

از زندگی در این

دوری ها

نازنینم

 ,جدایی از تو

زندگی را برایم قفسی ساخته است

که تنها با امدنت می توانی مرا رهایی بخشی

معشوقه ام

بگذار اینگونه بگویم

بال پرواز داشتنبه امید است 

و به انگیزه

به تمرین انسانیت

در نبود تو در گذشته

من بال پرواز نداشتم

با امدنت

شهامت پرواز را به من دادی

پرواز 

به انجا که به قول شاعر

نشاط است و امید است

 وگرنه

برای در قفس بودن

نیازی نیست که دور و برمان با میله های اهنی احاطه شده باشد

توان پرواز که نباشد

ادمی در قفس است

مهربانم

این روزها

در نبودنت شوق پرواز را ندارم

 باید که باشی

تا به سوی نور و امید در کنار هم حرکت کنیم

 و ندای عشق و دوست داشتن را

با صدایی رسا

سر دهیم