هنگامی که جامعه‌ای به دروغ‌گوییِ سازمان یافته روی آورد و دروغ گفتن تبدیل به اصل کلّی شود و به دروغ گفتن در موارد استثنایی و جزئی اکتفا نکند، «صداقت» به خودی خود تبدیل به یک عمل سیاسی می شود و گوینده‌ حقیقت، حتی اگر به دنبال کسب قدرت یا هیچ منفعتی دیگر هم نباشد یک کنشگر سیاسی محسوب می شود!

در چنین شرایطی شما نمی توانید از سیاست کناره بگیرید و راه خود را بروید!

شما ناچارید یکی از این دو راه را انتخاب کنید:

یا به  نهاد دروغ می پیوندید،

یا یک مخالف سیاسی محسوب می شوید!

هانا آرنت

پا نوشت ++ با خود قضاوت کنیم که در کجای این جهان ایستاده ایم!!!!!

..........................

اگر کسی بخواهد جهان را آنگونه که به واقع هست ببیند و به تجربه درآورد تنها از این راه قادر به آن کار خواهد بود که جهان را چیزی بداند که دیگران نیز در آن شریک و سهیم اند. چیزی که آنان را از یکدیگر جدا می کند و در عین حال به یکدیگر پیوند می دهد، چیزی که چهره ای متفاوت به هر کس می نمایاند. چیزی که همانقدر قابل فهم می شود که بسیاری کسان بتوانند درباره آن با آن گفتگو کنند و قادر به تبادل افکار و چشم اندازهایشان با یکدیگر باشند