کجاست ای یار آغوش تو / کجاست ای یار آغوش تو 

منم سخت را زبان تو باید ، به این زخم ها دست تو شاید ، باشد مرحمی 
باشد مرحمی 
جهان در جدال و خال منو اشک های نیمه شب 
و تسکین این بغض با یاد تو ، شاید کمی 
کسی جز تو از دردها درون من آگاه نیست 
کسی جز تو چون تو برای زمانه بزنگاه نیست 
تو باشی پریشانم پیش تو 
تو نفی حجابی عریانم پیش تو 

کجاست ای یار آغوش تو / کجاست ای یار آغوش تو 

تو شور شعور غرور حضور عمیق و باوری 
تو به شکلی عجیب و غریبانه در مسلخ من یاوری 
تو به اندازه بودن منی 
تو حس ناب شعر خواندنی 
تو توانایی ساده بودنی 
تو دلیل محکم خوب مردنی 

کجاست ای یار آغوش تو / کجاست ای یار آغوش تو